Today becomes yesterday, and yesterday becomes tomorrow
หลักฐานประจักษ์พยานที่สำคัญของการดำรงอยู่ในมิติทางสังคมและวัฒนธรรมคงหลีกไม่พ้นวัตถุพยานที่เรียกว่า “ศิลปะ” ซึ่งอยู่เคียงคู่การดำรงของมนุษย์มาตั้งแต่ยุคถ้ำ คอยบันทึกสิ่งที่ตาเห็นและถ่ายทอดสู่สองมือในการจารึกสิ่งต่าง ๆ พร้อมพัฒนาสุนทรียะจนเกิดการให้คุณค่าในความหมายของความงาม ศิลปะในยุคสมัยต่าง ๆ ล้วนมีเจตจำนงที่อยู่เคียงข้างมนุษย์ สังคม การเมือง วัฒนธรรม หรือแม้กระทั่งการปลดปล่อยจิตวิญญาณในความหมายของความจริงเรื่อยมา ศิลปะคือเครื่องมือและกลไกสำคัญที่ทำให้เราเห็นนิยามและความหมายของการรับรู้ในการเคลื่อนตัวของความจริงผ่านกาลเวลา
ความจริงเป็นสิ่งผันผ่าน และศิลปะก็ทำหน้าที่ดังกล่าวเช่นเดียวกัน นิทรรศการ Today becomes yesterday, and yesterday becomes tomorrow นี้ได้นำผลงานในคลังสะสมศิลปกรรมมหาวิทยาลัยศิลปากรมาสำรวจและสร้างบทสนทนาว่าด้วยความจริงในหลายมิติ ชั้นบรรยากาศของการเปลี่ยนแปลงได้สร้างพื้นที่จำเพาะให้ผู้ชมได้หยุดพัก พินิจถึงความเป็นไปต่าง ๆ รอบตัว และเปิดพื้นที่ว่างทางความคิดเกี่ยวกับความเป็นไปของเวลาและความจริงที่กำลังเลือนพ้นไป ความไวของโลกยุคปัจจุบันอาจทำให้เราละเลยหรือมองข้ามเรื่องราวต่าง ๆ รอบตัว รวมถึงสภาวะของจิตใจ เรื่องราวทางสังคมที่ผ่านกาลเวลาอาจเป็นเพียงตะกอนของประสบการณ์ที่หยุดนิ่ง มิใช่ผลึกที่จับตัวกันเป็นก้อน ตะกอนดังกล่าวยังคงเคลื่อนตัว ก่อร่างเป็นผงฝุ่นจาง ๆ จากอดีต ไหลเวียนผ่านการแสดงออกทางศิลปะ และส่งผลต่อการสร้างสรรค์และการรับรู้ศิลปะร่วมสมัยในปัจจุบัน
ศิลปิน - อรรคเชฎฐ์ สิกขากร / กิตติ บวรพัฒน์นนท์ / ภาพิมล หล่อตระกูล / ประเสริฐ ยอดแก้ว / สุรสิทธิ์ มั่นคง / อารยา ราษฎร์จำเริญสุข / บุญหมั่น คำสะอาด / จักรพันธุ์ โปษยกฤต / จรูญ บุญสวน / นิพนธ์ ผริตะโกมล / สันต์ สารากรบริรักษ์ / ศรีวรรณ เจนหัตถการกิจ / วันเจริญ จ่าประคัง (ส่วนหนึ่งจากผลงานในคลังสะสมศิลปกรรมมหาวิทยาลัยศิลปากร) ภัณฑารักษ์ - กฤษฎา ดุษฎีวนิช
เปิดนิทรรศการวันพฤหัสบดีที่ 18 ธันวาคม 2568 เวลา 18.30 น. ณ หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร (วังท่าพระ)
นิทรรศการจัดแสดงระหว่างวันที่ 18 ธันวาคม 2568 - 28 กุมภาพันธ์ 2569
จันทร์ - เสาร์ เวลา 9.00 - 18.00 น. (ยกเว้นวันอาทิตย์และวันหยุดราชการ)
.
.
ขอบคุณข้อมูลจาก
Version 1.3.1